Via mijn werk op Sherpa was ik al bekend met Stichting FrankLin. Cliënten die bij mij op dagbesteding komen, gaan soms ook met FrankLin mee op vakantie.
Toen ik nog op Wonen werkte, organiseerde ik ook een aantal keren de vakanties. En ik vond het zelf ook superleuk om met de cliënten op vakantie te gaan. Zo fijn dat je dan gewoon de tijd voor ze hebt, en dat je leuke dingen met ze kunt ondernemen. Die vakanties mis ik dus, nu ik op de dagbesteding werk. Dus toen ik een folder van Stichting FrankLin onder mijn neus kreeg, begon het toch wel echt te kriebelen. Mijn eerste vakantie zou naar Giethoorn zijn, helaas kon ik door ziekte niet mee. Het afgelopen jaar ben ik twee keer mee geweest. Een zorgweekend naar de Beekse Bergen en een week naar Valkenburg. Leuke bijkomstigheid was dat op beide vakanties ook deelnemers meegingen die ik al van de dagbesteding kende.
Mijn leukste herinneringen: tjee, wat een vraag. Ik vind het gewoon hartstikke leuk en gezellig, en ik geniet van de cliënten. Als zij genieten, dan heb ik ook een topvakantie. En dat zit hem al in de kleine dingen: ergens een kopje koffie drinken, met de stoomtram mee, maar ook gewoon gezellig met elkaar ontbijten, gitaar mee en gezellig samen zingen. Het hoeven niet altijd grote dingen te zijn. Wat ik zo fijn vind, is dat de deelnemers centraal staan. Er is alle ruimte voor iedereen om te doen wat je leuk vindt. En als dan Evert(89 jaar) een paar keer in de vakantie tegen me zegt: ik heb voor volgend jaar 3 vakanties geboekt, denk je dat ik dat nog mee ga maken, dan antwoordde ik: Natuurlijk Evert! Geweldig toch, dan ben je 89 en ga je nog 3 x per jaar op vakantie. Hieraan zie je hoe belangrijk Stichting Franklin voor de deelnemers is.
