Als broer van Frank heb ik de start van FrankLin van relatief dichtbij meegemaakt en heb het met interesse en bewondering uit zien groeien tot de geweldige stichting die het nu is. Een keer als vrijwilliger meegaan was dan ook een logische volgende stap. Toen er een dik jaar geleden dringend iemand extra nodig was om te helpen een grote groep te begeleiden, heb ik me daar samen met mijn zoon Robin voor aangemeld. En het was een enorm leuke ervaring. Druk? Ja absoluut. Plezier gehad? Ongelooflijk veel! Buiten mijn comfortzone? Kilometers, maar dat maakte het eigenlijk des te leuker. En nog geen jaar later ben ik nog eens met een groot deel van diezelfde groep op een andere reis meegegaan. Ik kan het iedereen aanraden om ook eens te doen, de blije gezichten iedere dag en de verwondering om alledaagse kleine, magische dingen en niet te vergeten de vele knuffels maken het een herinnering om nooit te vergeten.
*Wat is jouw leukste herinnering? Dat is een moeilijke vraag, niet omdat ik geen leuke herinneringen heb, maar integendeel! Een Duitse avond waarbij we met de aanwezige vrijwilligers een uitgebreid Duits buffet ineen gezet hebben. Een spannende boottocht waarbij we midden op het meer ineens overvallen werden door een serieus noodweer. Met zijn allen in een restaurant met livemuziek samen genieten en de hele groep los zien komen terwijl ze willekeurige bezoekers zo ver kregen dat ze mee kwamen dansen. Bowlen, dierentuinen, kabelbanen en nog veel meer!
*Waar wil je nog naartoe op vakantie en waarom?
Dat is de moeilijkste vraag. Er zijn nog zoveel plekken waar ik naar toe wil, dus laat ik het houden op overal waar ik nog niet geweest ben. Om de reizigers een onvergetelijke vakantie te bezorgen, nieuwe indrukken te laten ervaren, mooie plekken te laten ontdekken, lekker eten te laten proeven en vooral om nieuwe vrienden te maken!
