Ik ben vrijwilliger bij Stichting FrankLin omdat ik simpelweg niet stil kan zitten. Het is fantastisch leuk om met zulke dankbare deelnemers te zijn. Knuffels en gelach in overvloed. En eerlijk is eerlijk: de lol die wij onderling als begeleiders maken, is minstens zo belangrijk als het vrijwilligerswerk zelf.
Mijn leukste herinnering? Moeilijke vraag, want eigenlijk zijn die allemaal geweldig. Maar als ik er eentje moet kiezen, dan is het Schotland. Een geweldig team, lieve deelnemers, prachtige landschappen en herinneringen die zo mooi zijn dat ik deze nooit meer kwijt raak. Wij hebben zoveel gelachen dat mijn kaken er pijn van deden.
En waar ik zelf nog heen zou willen? Zweden staat hoog op mijn lijstje. Het noorderlicht zien lijkt mij magisch. Ik zou ook graag een keer mee gaan naar een verre bestemming. Ach wat eigenlijk niet?
Al met al ben ik vrijwilliger bij Stichting FrankLin omdat ik er energie van krijg, omdat ik er herinneringen maak die beter zijn dan souvenirs en omdat ik ondertussen alvast kan oefenen voor mijn toekomstige carrière als wereldreiziger.