“Twee Jaar geleden ben ik gestopt met werken als wijkverpleegkundige. Ik heb dit werk altijd met veel plezier gedaan en bij tijd en wijle mis ik het gewoon even bijkletsen met een kopje koffie met een patient. Wel werk ik nog 1 dag in de week als verpleegkundige in de oncologierevalidatie in Tergooi MC. Nadat ik gestopt was met mijn werk als wijkverpleegkundige, vroeg Aafke me of ik mee wilde op vakantie met haar en een groep naar Zeeland. Dat heb ik gedaan en ik was gelijk verkocht! Wat heb ik dat leuk gevonden! We zaten in een mooi groot huis op een paardenboerderij in ’s-Heer Abtskerke, dichtbij Goes en het was heel erg gezellig. We hebben zulke leuke dingen gedaan en zowel de deelnemers als Aafke en ik hebben enorm genoten! Elkaar lekker plagen en samen grapjes maken, lekker samen ontbijten of op een terrasje zitten. Wat een plezier hebben we gehad. We waren eigenlijk één grote familie én ik vond het wel uitzonderlijk leuk om het samen met Aafke te doen. De dag na de vakantie was het wel even afkicken en miste ik iedereen : (. Gelukkig heb ik een mooi vakantieboekje van Franklin gekregen om nog af en toe even in terug te kijken.

Aafke heeft toen gelijk gevraagd of ik met haar en een groep vakantiegangers in 2024 naar de Beekse Bergen wilde. En of ik vaker een activiteit wil mee-begeleiden?

Nou, dat wil ik wel. Ik kom zo af en toe naar Amersfoort om te bowlen en ik ga in juli een dagje mee met de stoomtrein Apeldoorn- Dieren. Ik kijk er nu al naar uit! Hoe leuk is dat!

Het is moeilijk om te zeggen wat mijn leukste herinnering is. Is het nou het treinkaartje knippen in de mooie stoomtrein van Goes naar Hoedekenskerke? Of samen met Kees in de grote atlas kijken naar onze prachtige planeet Aarde? Of die mooie, zwoele avondwandeling in het Safari Resort van de Beekse Bergen waarbij we allemaal onze ogen uit hebben gekeken? Dat dit bestaat in Nederland, zo mooi! Of gezellig met z’n allen op een terrasje zitten en de belevenissen van die dag laten passeren? Ik weet niet welke herinnering de leukste is, het zijn allemaal leuke en fijne herinneringen waar ik blij aan terug denk.

Ik hoop dus nog heel lang als vrijwilligster met Franklin mee te kunnen en jullie allemaal te ontmoeten. Tot dan!